میلاد سلطانی؛ بهرام تقی پور؛ علیرضا صالحی فر
چکیده
با وجود اهمیت و آثار متعدد تعیین دادگاه صالح در دعاوی مربوط به مسئولیت متصدیان حملونقل هوایی، ملاکهای ارائهشده در اسناد ورشو و مونترال مبهم است و هر کشور تفسیر داخلی خود را ارائه میدهد. این ابهام در تشخیص دادگاه صالح، علاوه بر اینکه با اصل یکنواختی این اسناد در تعارض است، تشخیص دادگاه صالح را با دشواری روبهرو میسازد. ...
بیشتر
با وجود اهمیت و آثار متعدد تعیین دادگاه صالح در دعاوی مربوط به مسئولیت متصدیان حملونقل هوایی، ملاکهای ارائهشده در اسناد ورشو و مونترال مبهم است و هر کشور تفسیر داخلی خود را ارائه میدهد. این ابهام در تشخیص دادگاه صالح، علاوه بر اینکه با اصل یکنواختی این اسناد در تعارض است، تشخیص دادگاه صالح را با دشواری روبهرو میسازد. با توجه به اینکه تعیین دادگاه صالح منجر به شناسایی قوانین ماهوی و شکلی حاکم بر دعوا میشود، این ابهام در تشخیص دادگاه منجر به ناتوانی در شناخت قانون ماهوی و شکلی خواهد شد. علاوه بر این، قواعد مربوط به حملونقل هوایی براساس حمایت از مسافران وضع شده و به همین علت گاهی از اصول اساسی فاصله گرفته است. یکی از این موارد، تشخیص دادگاه صالح است که قدرت اراده افراد نادیده انگاشته و خواهان تنها در کشورهای محدود و از پیش معلوم میتواند طرح دعوا نماید. ارادهای که در سایر طرق حملونقل از جمله حقوق حملونقل دریایی محترم شمرده شده است. بر این اساس لازم است تا ابتدا ملاکهای محل اقامت متصدی حملونقل، مقر اصلی کار متصدی حملونقل، محل کار متصدی جاییکه قرار منعقده شده است و دادگاه مقصد تبیین شود؛ چراکه تشخیص آنها منجر به شناسایی قانون شکلی و ماهوی در دعاوی مربوط به مسئولیت متصدی حملونقل میشود. همچنین، ضمن پذیرش قدرت اراده در انتخاب دادگاه، به نقد رویکرد کنوانسیونهای ورشو و مونترال در نادیده گرفتن این اراده پرداخته میشود.
